De mensen

Heel de moderne organisatie is gevestigd op het vermoeden dat:

• de mensen een afschuw hebben van het werk;
• ze gedwongen en met bestraffing bedreigd moeten worden om te werken in de geest van de gemeenschappelijke doelstellingen;
• ze naar bestaanszekerheid streven, geen ambitie hebben, eisen dat hun gezegd wordt wat te doen, hun verantwoordelijkheid ontvluchten.

Het feit dat men te doen heeft met individuen die opgevoed zijn in een vrije, geëvolueerde maatschappij en voor wie de eerste drie fundamenten behoeften, nl. fysisch overleven, bestaanszekerheid hebben, behoren tot een maatschappij, bevredigd zijn, welnu dat feit moet de vervanging met zich brengen van die vermoedens door de volgende:

• het werk is even natuurlijk voor de mens als rust of spel;
• het is niet noodzakelijk ze te overtuigen. Indien ze zich vrijelijk verbonden hebben tot het nastreven van een gemeenschappelijk doel, zal niemand beter dan zij zelf ze leiding kunnen geven;
• maar ze zullen zulks enkel doen in de mate dat hun laatste twee fundamentele behoeften bevredigd worden: het „ego”, d.w.z., de waardering van zichzelf en de status; de ontwikkeling, d.w.z. het gevoel vorderingen te maken en zich als individu te vervolmaken.