De officiële opening van de geëlektrificeerde lijn Parijs-Brussel

Op 9 september jl. hebben de S.N.C.F. en de N.M.B.S., van Parijs naar Brussel, twee extra-treinen ingelegd: de eerste, “de openingstrein” droeg het kennummer 13831 en was samengesteld uit 13 voertuigen (668 t); de tweede, “de aanvullingstrein” n° 13833, omvatte 7 voertuigen. De ene werd gesleept door een Franse locomotief voor meervoudige stroom, een BB 26.000; de andere door een van onze “150”.

Vóór deze waren elektrische treinen reeds aan hun “pendeldienst” tussen Parijs en Brussel begonnen. Op het theater der spoorwegoperaties werd de “algemene repetitie” dus voorafgegaan door de “eerste opvoering”, een formule die in Parijs meer en meer ingang vindt.

Overigens heeft een gewone elektrische trein de Belgische genodigden naar de Franse hoofdstad gevoerd, voor zover men een trein, waarin een vijftal rijtuigen 1° klas waren gereserveerd voor de personaliteiten en de journalisten, als “gewoon” bestempelen mag! Tijdens die reis hebben we aan de H. Marchal, hoofdingenieur en, wat België betreft, de grote organisator van deze heuglijke dag, gevraagd wat de lezers van het Spoor beslist moeten weten. “Vermits, zo antwoordde hij voorkomend, het essentiële omtrent de 150, de geschiedenis van de lijn en de werken uitgevoerd met het oog op de elektrificatie van ons net reeds in het tijdschrift werd gepubliceerd, kan het zijn lezers werkelijk alleen nog maar het verslag van de openingsdag brengen.” Op dat ogenblik bemerkten we in de gang enkele personaliteiten, waaronder beheerders van de N.M.B.S. die het personeel vertegenwoordigen. Die afleiding herinnerde ons eraan dat we vooral moesten denken aan de spoormannen en aan de anonieme arbeiders wier zware inspanningen, zowel in Frankrijk als in België, dit nieuw succes van de spoorweg hebben mogelijk gemaakt. Bij het einde van de plechtigheid waren we dan ook gelukkig de hartelijke felicitaties te aanhoren die de verschillende sprekers richtten tot de arbeiders zowel als tot de ambtenaren en de ondernemers die de elektrificatie van de lijn hebben gerealiseerd.

Nu dat we dit gezegd en onderstreept hebben, moeten we hier nog aan toevoegen dat hun werk, noodzakelijk zowel wegens de toeneming van de trafiek als wegens de ontwikkeling van het handelsverkeer tussen beide landen, gelukkige gevolgen hebben zal. De 310 km die de twee hoofdsteden scheiden, vallen inderdaad binnen dat gebied van “gemiddelde afstanden” waarin de trein het gemakkelijkste en het meest gewaardeerde vervoermiddel is. Meer en meer zakenlui en andere natuurlijk ook zullen, voortaan, “onder één draad”, naar Parijs rijden.

Op het Franse grondgebied bestonden de werken vooral in het elektrificeren van 268 km dubbelspoor alsmede van uitwijk- of trieersporen in verschillende stations zoals Compiègne, Tergnier, Saint-Quentin en Busigny; in het bouwen van vier nieuwe voedingsonderstations te Longueil, Tergnier, Busigny en Hautmont; in het aanpassen van een zestigtal bruggen om het vrijeruimteprofiel voor de elektrische tractie te bekomen...

Dank zij de nieuwe tractiewijze zullen meer goederen sneller of meer reizigers tegelijkertijd kunnen vervoerd worden. Het hart van Parijs ligt thans op 2 h 30 van het hart van Brussel. Juist de tijd om, bij een gezellig praatje, even te lunchen... Wie biedt er meer?

Het openingskonvooi illustreerde dit op schitterende wijze. Vertrokken te Parijs om 13 h, bereikte het Creil met ongeveer 3 minuten voorsprong op de dienstregeling. Die voorsprong bewaarde het over heel het Franse parcours; precies om 15 h passeerde het onder het overschakelbare rek 25 kV - 3 kV van het tweestromige station Quévy. Ten slotte moest de sneltrein zijn vaart vertragen om toch maar niet vóór het vastgestelde uur, 15 h 50, in Brussel-Centraal toe te komen.

Opgewacht door de heer De Néeff, gouverneur van Brabant, legden de HH. Ministers Jacquet en Bertrand, zoals in Parijs, ook hier bloemen neer bij het monument der gesneuvelde spoormannen, terwijl de Fanfare der Spoormannen van Groep Brussel de nationale volksliederen speelde.

Daarna ging de tocht naar de Grote Markt, waar burgemeester Cooremans de personaliteiten en hun gevolg ontving in de gotische zaal van het Stadhuis, terwijl het Nationaal Orkest der Spoormannen, te midden van een algemeen geroezemoes, voor de muzikale begroeting zorgde. Hier werden vier toespraken gehouden, waarvan we elders enkele uittreksels publiceren.

Bij het verlaten van het Stadhuis riep een journalist tot een bevriend spoorman:

“Normaal wordt een verbinding verbroken wanneer er elektriciteit in de lucht hangt. Jullie, daarentegen, openen op plechtige wijze het verstevigen van een dezer.

• Ja, antwoordde onze collega, een der oudste en dit ondanks twee verschillende “stromingen”.

En in een dergelijke sfeer van opgeruimdheid verliep deze feestelijke dag.