Indien de spoorwegen op het gebied van het vervoer met paarden heel wat beroepen hebben doen verdwijnen, dan hebben zij daarentegen tal van nieuwe betrekkingen in het leven geroepen. De machinisten en de stokers vormden van meet af aan een bijzondere groep van bedienden die hun grote verantwoordelijkheid geenszins ontliepen.
Oorspronkelijk waren alleen de bouwers goede bestuurders. In de geschriften die Marc Seguin naliet, lezen wij hoeveel moeite het hem kostte «nauwgezette en (...)
Homepagina > Het Spoor > Geschiedenis > Van Sporeghem Junior
Van Sporeghem Junior
-
Het personeel
23 januari 2009, door rixke -
Het draaistel ...het wagentje dat de bouw van de rijtuigen op nieuwe banen leidde
23 januari 2009, door rixkeDe Amerikaanse Spoorwegen zijn de eerste geweest om de reizigers tijdens de lange trajecten een degelijk comfort te verschaffen. Met dit doel bouwden zij, in 1837, een rijtuig waarvan de zeer lange kast op twee draaistellen rustte. Het opstappen geschiedde langs platformen gelegen aan de uiteinden van het rijtuig. Dank zij de overgang tussen de rijtuigen, een Amerikaanse uitvinding, kon men dwars door de trein wandelen.
Het draaistel is een wagentje met twee (of drie) assen, waarop het (...) -
Westinghouse en de automatische rem
23 januari 2009, door rixkeVan zodra de locomotief verscheen werd het probleem van de remming een gebiedende noodzaak. Ze werd uitgerust met hand- of stoomremmen die een remblok tegen de rails drukten; wegens de slijtage van die blokken en het gevaar voor ontsporingen raakten ze in onbruik. Sommige rangeerlocomotieven van de Belgische Spoorwegen waren van dit stelsel voorzien (type 51 van Belpaire 1866).
Uiteindelijk behield men alleen het remstelsel met blokken die tegen de wielbanden drukten. In heel wat (...) -
De luchtverversing in de rijtuigen
23 januari 2009, door rixkeBij de oude luchtverversingsmethode, de zogenoemde natuurlijke methode, maakte men gebruik van ventilatie- en regelschuiven. De regelschuiven, aangebracht boven de vensters of in de lichtkap, waren samengesteld uit twee boven elkaar geplaatste en van filters voorziene platen. Door een van de twee platen met behulp van een stang te verschuiven, kon de reiziger de toevoer van lucht in de coupé regelen. De ventilatieschuiven bezaten geen filters, zodat stofdeeltjes, sintels, regen, sneeuw, (...)
-
De verlichting der rijtuigen
23 januari 2009, door rixkeVan de olielamp tot de gasverlichting
Gedurende lange tijd werden de rijtuigen verlicht met aan het plafond bevestigde lampen waarin koolzaadolie of petroleum brandde. De lichtbron van die lampen was evenwel zo gebrekkig dat, omstreeks 1850, de reizigers die verlangden te lezen, in de stations tegen lage prijs individuele kaarslantaarns konden kopen.
De oude lampen met platte brander verspreidden slechts een walmend en flakkerend licht, en de olie, die wel eens afdruipte, bevlekte de (...) -
De stoomverwarming
23 januari 2009, door rixkeVanaf 1899, werd de stoomverwarming overal ingevoerd. De stoom die van de locomotief zelf werd afgenomen, ging door een expansiecilinder die de druk verlaagde, en werd, zonder terugkeer, door een algemene leiding gestuwd die van het ene einde van de trein naar het andere liep. Die leiding verdeelde de stoom in ieder der te verwarmen coupes door middel van een aftakkingsleiding. De rijtuigen waren onderling verbonden door een beweegbare koppeling die van een automatische afblaaskraan was (...)
-
De verwarming der rijtuigen
23 januari 2009, door rixkeHet stelsel van de platte, langwerpige warmwaterstoven (twee per coupé) is geruime tijd in trek geweest. Men warmde die stoven op zonder ze te ledigen, door ze met behulp van een emmerladder in een kuip kokend water te dompelen. Deze werkwijze vereiste speciale inrichtingen, zodat de vervanging van de warmwaterstoven slechts in betrekkelijk belangrijke stations kon gebeuren. Tijdens strenge winters was een dergelijk verwarmingsstelsel geenszins toereikend.
De Belgische Staat beproefde de (...) -
De spoorwegwielen
23 januari 2009, door rixkeHet wiel bestaat uit het wiellichaam (wieldop), dat vastgezet is op de as, en de «wielband».
De eerste wielen werden gegoten, maar bij vriesweer werd het gietijzer broos. Het werd vervangen eerst door smeedstaal, daarna door gietstaal.
Bij de Arbelwerkwijze worden de naaf, de spaken en de velg, die afzonderlijk zijn vervaardigd, vastgemaakt met staaldraad. Aldus ineengezet, wordt het wiel eerst in de oven geschoven waarna het, witgloeiend. in de matrijs van de valhamer wordt geplaatst, (...)