Homepagina > Het Spoor > Personeel > De uitreiking van de veiligheidsvlaggen aan de laureaten van de wedstrijd 1958

De uitreiking van de veiligheidsvlaggen aan de laureaten van de wedstrijd 1958

maandag 18 november 2013, door rixke

Alle versies van dit artikel: [français] [Nederlands]

Tijdens de plechtigheden die de overhandiging opluisterden van de veiligheidsvlaggen aan de werkzetels die zich tijdens de Veiligheidscampagne 1958, bijzonder onderscheiden hebben, hoorde men talrijke toespraken. Met genoegen publiceren wij deze van onze collega Claessen, rangeerder in het station Wezet, wiens woorden, met bezieling en overtuiging voorgedragen, levendig toegejuicht werden.

De toespraak van een regeerder

Mijnheer de Schepen, Heren Ambtenaren, Mijne Heren, Beste werkmakkers,

M. Ovart, onze stationschef, heeft u, in naam van de bedienden van alle diensten, gezegd hoe gelukkig en trots het personeel van het station Wezet en zijn aanhorigheden is, nu het vandaag in de bloemen wordt gezet.

Mag een van de oudste arbeiders, in naam van zijn werkmakkers, de eenvoudige tolk zijn van hun gevoelens? Wij, de ouderen, hebben de tijd gekend, die nu gelukkig tot het verleden behoort, waarop alleen de factor produktiviteit de aandacht waard scheen. Thans, zijn wij het voorwerp van de voortdurende bezorgdheid van onze directie om ons tegen de ongevallen te beschutten.

Het zou niet volledig met de waarheid stroken, moest ik hier beweren dat wij van meet af aan gewonnen waren om mede te werken aan de inspanningen die de veiligheidscampagne ontplooide. Laten wij eerlijk toegeven dat wij er onverschillig en soms zelfs vijandig tegenover stonden.

Stilaan hebben wij begrepen dat al de inspanningen slechts één doel hadden: ons leven vrijwaren, onze gezondheid vrijwaren, het geluk van onze gezinnen vrijwaren. Sedert vijf jaar worden wij, voortdurend en met alle mogelijke middelen, opmerkzaam gemaakt op de gevaren waaraan wij blootgesteld staan. Sedert vijf jaar brengt de Maatschappij belangrijke financiële offers om de installaties, de werktuigen en de uitrusting te verbeteren en om de materiële oorzaken van het ongeval uit te schakelen.

Niets wordt verwaarloosd om onze belangstelling aan te wakkeren, en beloningen worden mild door loting toegekend. Is een rangeerder van Wezet dit jaar niet de gelukkige winnaar van een reis in het buitenland en van een extra-verlof? Allen delen wij in zijn vreugde.

Wij zijn trots op onze vlag. Samen hebben wij gewerkt om deze te winnen. Het weze mij toegelaten, terloops, onze chef te danken die ons met vaderlijke gestrengheid naar dit resultaat heeft geleid.

Door uw aanwezigheid, Mijnheer de Schepen, getuigt u van de belangstelling die de openbare macht, waarvan u de vertegenwoordiger zijt, de grote familie der spoormannen toedraagt. Aanvaard het getuigenis van onze dankbaarheid.

Onze dankbaarheid gaat eveneens naar de heren ambtenaren en bedienden van de vreemde en de Belgische administraties die ons hun sympathie betonen.

Heren directeurs, heren ambtenaren, heren leden van het Veiligheids-comité, op deze feestdag heeft u in ons midden willen zijn, u heeft onze vreugde willen delen. Voor alles zeggen wij u eenvoudig maar met al onze kracht: “Dank u”.
Te Luttre worden de centrale werkplaats en het locomotiefdepot gehuldigd.
Te Wezet wordt het station 1e klasse gehuldigd.
Te Luik worden de brigades E.S. van de groep gehuldigd.
Te Antwerpen wordt de wagenwerkplaats Antwerpen-Noord gehuldigd.
Te Gent worden het hoofdstation Gent-Sint-Pieters en de stations 1e klasse Denderleeuw en Dendermonde gehuldigd.
Te Hasselt worden de brigades van het 1e arrondissement Baan qehuldigd.
Te Leuven wordt de centrale werkplaats gehuldigd.

Bron: Het Spoor, juli 1959