Heeft het woord „spoorman” afgedaan?

In het tijdschrift Railway Age, heeft G. Welty een artikel gepubliceerd over het vervoer van de XXIste eeuw. Hij droomt van een nationaal vervoernet, in de vaste overtuiging dat die droom werkelijkheid zal worden „omdat het moet”: het vervoer zal gecoördineerd moeten worden om het hoofd te bieden aan de behoeften.

De auteur is van mening dat men zal moeten heenstappen over de jarenlange discussies onder de verschillende vervoerwijzen; de wegvervoerders zullen hun mentaliteit moeten wijzigen; de mannen van het spoor eveneens. "De vorige generaties van spoormannen, betoogt hij, waren mannen van de spoorweg. Sommigen hebben de gelegenheden laten voorbijgaan om de spoorweg een ruimere vervoersdimensie te geven, terwijl het mogelijk was zulks te doen. De meesten onder hen waren er boven alles op uit zich een reputatie van goede spoorman op te bouwen. Hun arbeidsveld situeerde zich in een heel ander tijdperk.

Vandaag, doet de auteur opmerken, pakken de „spoormannen” de spoorwegproblemen op een meer commerciële wijze aan. Men moet eerst vervoerder zijn, alvorens man van het spoor te zijn, en o.m. belangstellen in het vervoer van „eind tot eind”. De containerisering, - die niet langer meer alleen maar een hoogdravend woord is, - heeft dit soort ontwikkeling in de hand gewerkt, net zoals de conventionele spoorweg dit gedaan heeft, aldus de h. G. Welty. Maar zelfs het containervervoer heeft zijn maximaal rendement niet bereikt, en andere proefnemingen om diverse vervoerwijzen te coördineren, zijn in hun doel te kort geschoten - wellicht wegens de door een waarnemer genoemde natuurlijke afkeer van de ene vervoerwijze om haar activiteit met een andere te delen.

Het is niet onze taak stelling te nemen door al dan niet de auteur van het artikel in al zijn conclusies te volgen. Als verstrekker van inlichtingen achten wij het nochtans gepast de hierna volgende beschouwingen over te nemen: "Het is dus nu de tijd om alle vroegere vijandelijke houdingen, twisten, onenigheden en lasterpraatjes te laten varen. Voor allen die verantwoordelijkheid dragen in de vervoersector - spoor, weg, waterwegen, zeescheepvaart, pijpleidingen of luchtvaart - is thans het ogenblik aangebroken om hun onderneming en zichzelf te beschouwen als een deel van het geheel, en niet als gescheiden en afzonderlijke eenheden. Misprijzen tussen twee vervoerwijzen is iets dat niet langer mag worden geduld. De concurrentie onder de vervoerwijzen moet opnieuw juist omschreven worden. De strijd moet ophouden. De vervoerwijzen zijn complementair, of zouden zulks moeten zijn, in plaats van elkaar concurrentie aan te doen heeft een wegenbouwer gezegd.

Volgens G. Welty staan de vervoerders per spoor op het voorplan: tot nog toe zijn zij de enige oprechte verdedigers van de diverse of veelsoortige vervoerwijzen.