Helden van het spoor

1 2

 Casey JONES

Casey Jones, een pionier van de Amerikaanse Spoorwegen, waarvan de heldendaden in liederen en verhalen verheerlijkt werden, aanschouwde het levenslicht in 1864 nabij Cayce, in Kentucky. Gekerstend als John Luther Jones, ontleende hij zijn bijnaam aan deze stad welke in de volksmond „Casey” uitgesproken wordt.

Casey Jones was machinist bij de Illinois Central Railroad. In zijn tijd genoten de machinisten al evenveel aanzien als de vliegtuigpiloten of de ruimtevaarders op onze dagen.

In de nacht van zondag 29 april 1900 bracht Casey, stipt op tijd, de „Cannonball Express” te Memphis in Tennessee tot stilstaan. Toen hij vernam dat de machinist, die de Cannonball naar Canton in Ohio moest voeren, ziek was, meldde hij zich vrijwillig aan om zijn collega op de geduchte 188 mijl lange rit te vervangen. Toen de trein zich op gang trok naar Canton, had hij reeds een vertraging van een uur en vijfentwintig minuten opgelopen.

Casey, vastbesloten de verloren tijd op te halen, maakte tijdens de eerste honderd mijl reeds één uur goed maar diende toch nog veertig minuten in te halen over de laatste negentig mijl.

Verderop werd de lijn voor de „Cannonball Express” vrijgemaakt doch, in één der stations liep een goederentrein bij de rangeringen een gesprongen remslang op, zodat het achterste deel van de geblokkeerde trein de hoofdsporen belemmerde. Intussen had Casey de Cannonball op topsnelheid gedreven, de handel van de stoominlaat tot tegen zijn borst gestrekt.

Rond vier uur in de morgen naderde hij het station Canton. De stoker, die door het kijkvenster tuurde, ontwaarde plots de rode seinen van de goederentrein en schreeuwend waarschuwde hij Casey. Casey sloeg onverwijld de remmen toe en rukte onophoudelijk aan de koord van de stoomfluit om de mannen van de goederentrein voor het naderen van de reizigerstrein te waarschuwen. Toen gebeurde de ramp. Tussen de wrakstukken vond men het lijk van Casey, de ene hand geklemd rond de koord van de stoomfluit, de andere rond de handel van de luchtrem. Niemand anders werd gedood maar Casey verloor zijn leven „bij de stoomregelaar” om dat van zijn broeders te redden.

De herinnering aan Casey Jones’ heldenmoed werd voor het eerst bezongen in een ballade, waarvan de oorspronkelijke versie, over het algemeen, toegeschreven wordt aan de neger Wallace Saunders, zijn locomotiefpoetser die hem een ware verering toedroeg, een verering die trouwens al even zeer gedeeld werd door zijn stoker, de kleurling Simeon T. Webb. Volgens de tekst van het lied, waren zijn laatste woorden, even vóór de schok, bestemd voor Webb en klonken zij als een bevel: „Beter dat je er af springt jongen, want een botsing is onvermijdelijk”.

Webb overleed op drieëntachtigjarige leeftijd. Dank zij Casey’s waarschuwing leefde hij een vijftigtal jaren langer.

Jackson, de spoorwegstad uit Tennessee, waar Casey geleefd had met zijn vrouw, eist de eer op, hem haar „beroemde zoon” te noemen. Het stadsbestuur liet het eenvoudige huis van Jones inrichten als museum; het bevat, onder meer, een weergave van de oude stoomlocomotief die door de ramp vernield werd.

In 1950, werd te Jackson de eerste Casey Jones-postzegel uitgegeven. De zegel brengt hulde aan Casey Jones en al de machinisten waarvan de rechtschapenheid en de dapperheid bijgedragen hebben tot de ontwikkeling van de Verenigde Staten, dank zij de vooruitgang van de Amerikaanse Spoorwegen. De postzegel heeft een waarde van drie cents en is kastanjekleurig. Het motief vertoont, in het midden, een afbeelding van Casey Jones getooid met de machinistenpet, met, op de achtergrond, een wiel van een locomotief; op de linkerzijde is een tekening aangebracht die de machine van Casey Jones uit de jaren 1900 voorstelt terwijl rechts een moderne gestroomlijnde locomotief afgebeeld staat.

Er bestaan verschillende versies van het lied van Casey Jones, niet alleen in het Engels, waar men het terugvindt in al de takken van de spoorweg- en andere activiteiten, ja zelfs bij de landlopers, maar ook in het Frans, het Duits en het Zuidafrikaans. Het lied maakte Casey beroemd en stelde hem voor als een blijvend symbool van de dapperheid der Amerikaanse Spoormannen. Het begint met de hierna volgende woorden:

Komt allen naderbij, verneemt gij die het nog niet wist,
De geschiedenis van een dappere machinist;
Casey Jones was zijn naam
En op een zware zes-achter, reed hij naar de faam!

Casey Jones was amper 36 jaar oud toen hij, op 30 april 1900, de dood, en tevens de geschiedenis is ingegaan.

1 2