Nederland: „Sprinters”

De NS, die terloops gezegd, tachtig stations gaan moderniseren en veertig nieuwe gaan openen – in 1980 zullen 65 Nederlanders op honderd binnen een redelijke afstand van een station wonen, terwijl er dat nu nog maar 47 zijn – zullen een opdracht plaatsen voor de bouw van een proefreeks van 15 elektrische treinstellen van een geheel nieuw type dat van 1974 af op lijnen in stadsgewestelijke gebieden zal worden ingezet.

Vanwege zijn karakteristieken – snel optrekken, ritten over korte afstanden in stopdiensten – kreeg deze nieuwe generatie materieel de naam„Sprinter”. Bij deze treinen zal o.a. bijzondere aandacht worden besteed aan het gemakkelijk in- en uitstappen en aan het zoveel mogelijk beperken van de geluidshinder.

Het eerste treinstel zal in mei 1974 gaan proefrijden op het baanvak Rotterdam - Hoek van Holland. Twee jaar later komen de „Sprinters” in dienst op de nu in aanleg zijnde Zoetermeerlijn.

In onderzoek is nog of twee van de vijftien treinstellen wellicht kunnen worden uitgerust met een thyristorsturing.

Alle „Sprinters” krijgen in ieder geval een automatische treinbeïnvloedingsinstallatie (ATB), een omroepinstallatie voor mededelingen aan de reizigers en een mobilofoon voor contacten met de verkeersleiding. De rijtuigvloer zal zo dicht mogelijk bij de perronwand komen. Drie dubbele deuren per zijwand maken vlot in- en uitstappen mogelijk. De „Sprinter” rijdt 120 km per uur binnen 80 seconden, biedt 33 zitplaatsen in eerste klasse, 112 in tweede en 27 op klapbanken; bovendien zijn er 144 staanplaatsen.