Vergeelde bladzijden

De jeugd wil de wereld hervormen; zij heeft gelijk. Onlangs deed „LA TRIBUNE DE GENEVE” in dit opzicht nochtans opmerken dat „niets ergerlijker is dan jongelui die de wereld willen hervormen alsof zij de eersten waren om zich daarover te bekommeren. In werkelijkheid heeft elke generatie gepoogd de wereld te hervormen, en aan de som van die pogingen hebben de Westeuropeanen en de Noordamerikanen een fatsoenlijke levens-standaard te danken.”
"Van de beloften die de toekomst inzake (…)

Indien ik het wel heb, was het Georges Ohnet, een populair Frans romanschrijver, die de manier waarop de treinconducteurs de reizigers in de vorige eeuw controleerden, aldus beschreef.
In 3e klasse, schreeuwden ze met bazige stem: „Kaartjes !”
In 2e klasse was de toon inschikkelijker: „Kaartjes alstublieft ?”
In 1e klasse ten slotte, had hun optreden bijna iets kruiperigs: „Zouden deze Heren-dames me hun kaartjes willen laten zien ?”
Dit toneeltje, waarvan wij de authenticiteit in ’t (…)

Het toeval, dat weleens de god van de verzamelaars genoemd wordt, zal me die dag ongetwijfeld bijzonder gunstig geweest zijn toen ik, zo maar, een van die typische Brusselse boekenwinkeltjes binnenstapte. Al snuffelend in een zonderlinge stapel oude volumina, viel mijn oog op een boek met groene band. Physiologie des chemins de fer, las ik, in opvallende vergulde letters, en tot mijn niet geringe verrassing. Verder vernam ik nog dat het reeds in 1867, in Parijs, door een zekere Hetzel (…)

Op onze dagen is het heus niet zo gemakkelijk zich in te beelden hoe de mensen uit de vorige eeuw over de Spoorwegen dachten.
Wij publiceren hierna het getuigenis van een zekere H. Van Moorseel, verschenen in een krant van 12 oktober 1880. De auteur vernam die inlichtingen van de h. Louis Van Moorseel (zijn vader ?), die de eerste stationschef was te Brussel-Groendreef, in feite de eerste stationschef van België.
Dat het getuigenis met een vleugje humor geschreven werd, pleit voor de (…)

Al grasduinend in de reisgids
Het is ons niet bekend of «kamertoerisme» destijds een veel voorkomend tijdverdrijf is geweest, en het is ook niet onze bedoeling zulks wetenschappelijk te onderzoeken. Wij willen ons alleen maar vermeien in het vermoeden dat de liefhebbers van deze goedkope en leerzame sport - wie reist kan leren - destijds een handzaam en nuttig instrument konden vinden in de eerste reisgids die omstreeks het midden van de vorige eeuw verscheen.
Met een reisgids kun je - (…)