Personeel

Op 28, 29 en 30 oktober ll. hebben de spoormannen van Couillet-Montignies, Andenne, Hoei-Zuid en Ciney een flink handje toegestoken aan een ploeg Franse cineasten die naar België waren gekomen om de spoorwegopnamen van een spionnagefilm „Coplan prend des risques” te draaien.
Die ploeg, van de Parijse firma „Cinéphonic”, mocht op sommige punten van ons net filmen en had de voorgeschreven vergoeding betaald om te beschikken over een speciaal uitgeruste goederentrein die door een (…)

Op het stuk van decoraties onderscheidt men twee soorten van Belgen, zij die in stilte zeggen: „Hoe meer hoe liever” en zij die hardop denken: „Wat kan ik met zo’n prullen aanvangen?”.
Het zijn deze laatsten welke de betrokken diensten van de Ministeries heel wat zorgen berokkenen, op de eerste plaats, omdat ze zo talrijk zijn, op de tweede plaats, omdat, indien het hun blijkbaar weinig schelen kan eerder door te gaan voor een nare vent dan voor een dienaar van het vaderland, van de (…)

Een noodtoestand! Het was reeds lang geweten dat met de vooruitgang van de techniek, het werk- en levenstempo verhoogden doch ook dat de arbeidsongevallen steeds maar toenamen.
Wanneer we voor onze Maatschappij het bilan van 1952 opmaakten dan telden we voor onze werklieden niet minder dan 9773 werkongevallen.
Stel u voor: elk jaar 1 gekwetste voor elke 5 arbeiders; dat was het dubbel van vóór de oorlog 1940-1945. En waar ging het eindigen ?
De ommekeer!
Om deze sociale moderne (…)

In 1911, schonk de bekende Amerikaanse mensenvriend Andrew CARNEGIE, aan België een kapitaal van 230.000 dollar waarvan de interesten zouden aangewend worden tot het uitreiken van beloningen aan hen die hun leven veil hebben om dat van anderen te redden. Het beheer van de Stichting wordt voorgezeten door de Heer Minister van Binnenlandse Zaken. Een groot aantal spoorwegmannen die zich heldhaftig gedragen hebben, hetzij binnen onze instellingen, hetzij daar buiten, werden door de (…)

Twee oude kennissen ontmoeten elkaar op de bureau’s van de groepsdirectie.
– Dag Fred. Wat toeval U hier te treffen. Nog altijd bij de Dsp ? Ik dacht dat U als Ipr naar Fn zoudt gaan.
– Neen Jan, ik heb afgezien van mijn bevordering. – En hoe stelt U het ? Nog steeds o/chst te Frst ?
– Sinds vorig jaar reeds ben ik als dd. chst te Gsc gedetacheerd. ’n Moeilijk karweitje, werk en nog eens werk; vergeet niet dat Gmg en Gtt ook van mij afhangen. Daarbij is men als chst aan zijn (…)

Onder deze titel publiceerde Het Spoor in 1960 een boek van Joseph Delmelle. Dat dergelijke spoorweggeslachten niet alleen in de boeken maar ook in werkelijkheid bestaan, kun je aflezen van de stamboom die wij hiernaast afdrukken. Joannes Botterman Aalter 1809 Gepensioneerde werkman van de Staatsspoorwegen Eduard Botterman Aalter 13.7.1844 In dienst op 25.12.1870 Gepensioneerd als lader op 1.3.1907 Thomaes Botterman Aalter 23.8.1853 In dienst op 7.11.1875 Gepensioneerd als bareelwachter (…)

Bij wijze van hulde aan onze collega’s die werken wanneer de anderen rusten.

Zoals u wellicht reeds weet, zijn er thans in de spoorinstellingen van de haven van Antwerpen mobiele seingevers die zich per auto verplaatsen. Dat is een van de aspecten van de geheel nieuwe organisatie die, als gevolg van de uitbreiding van het spoor in het havengebied, uitgewerkt werd voor de bediening van de seinen en de wissels. Het is een nieuw bewijs van de aanpassing van het spoor en de spoormannen aan de eisen van een moderne exploitatie en het zal de lezer ongetwijfeld interesseren (…)

Een greep in het verladen.
Aanvankelijk droegen alleen de krijgslui een uniform, maar in strijd met wat de zogenaamde historische films tonen, zou ze niet sedert de oudheid hebben bestaan. Wel droegen heel wat soldaten een kledij waarvan sommige delen volkomen gelijk waren, maar het gold hier veeleer modes of herkenningsmiddelen dan wel voorschriften. Het was slechts in 1670 dat Louvois het dragen van de uniform voorschreef voor heel het Franse leger. Hij bepaalde er ook de details van. (…)

Wachters en hoofd wachters behoren tot die zeldzame collega’s welke buiten de instellingen van de spoorweg nog gekleed gaan in een discreet en enigszins streng uitziend marineblauw uniform, waartegen de gouden galons en koperkleurige knopen vrij koket afsteken. En omdat dit uniform goed gedragen werd, straalt er van hun persoon een netheid en een waardigheid uit, die hun zo maar het vertrouwen bezorgen van allen die hen benaderen. Wachter of hoofdwachter, die spoorman weet dat hij, voor het (…)