Buitenland

De Belgen en de Transiraanse spoorweg
De Iraanse spoorwegen zijn nog betrekkelijk jong. Het was, inderdaad, slechts in 1886 dat een Belgisch ingenieur de allereerste vergunning bekwam voor het aanleggen van een 10 km lange spoorlijn tussen de hoofdstad Teheran en Rey. De ontwikkeling van het net verliep slechts heel langzaam, want in 1920 bestonden er nog maar enkele lijnen met verschillende spoorbreedte en was de enige verbinding die de hoofdstad aandeed nog steeds die welke door onze (...)

De oorsprong
De Spoorwegmaatschappij van Opper-Kongo naar de Grote Afrikaanse Meren (C.F.L.) werd in 1902 opgericht met het oog op de aanleg van twee lijnen die de Kongostroom zouden verbinden met het Albertmeer en het Tanganjikameer.
Maar de ontdekking van de belangrijke ertslagen in Katanga, bracht in de loop van hetzelfde jaar de wijziging mee van de oogmerken van de maatschappij, die als opdracht kreeg in de kortst mogelijke tijd de verbinding van deze provincie met Stanleystad tot (...)

Sinds vliegtuig en auto beroemde continentale spoorlijnen zoals de Pacific en de Oriënt Express vrijwel overbodig hebben gemaakt, loopt er op de aardbol nog slechts één trein uit de kleurige tijd van de echte spoorwegromantiek: de Transsiberische. Weliswaar wordt die nu eveneens door een elektrische locomotief getrokken, en spuit de radiodistributie door versterkers in coupé’s en gangen ontspanningsmuziek, soms onderbroken voor daverende berichten zoals raketschoten op Mars, maar het is (...)

Een brokje geschiedenis
In 1877, na zijn gedenkwaardige afdaling van de Kongostroom, had Stanley er zich rekenschap van gegeven dat het Kongolees Bekken, waartoe het grootste deel van Centraal Afrika behoort, niet produktief kon gemaakt worden zolang de boven- en de benedenloop van de stroom niet door een spoorlijn verbonden werden. Inderdaad, het laatste deel van de loop van de Kongostroom is, over een afstand van bij de 400 kilometer, ongeschikt voor bijna alle scheepvaart, omdat daar (...)

Een miskend spoorwegnet
Het Albanese spoorwegnet heeft op dit ogenblik nauwelijks 235 km lijnen. Dank zij de Chinese technische bijstand, zal het zich kunnen uitbreiden in drie richtingen door een sterk heuvelachtig terrein: in het noorden, van Iaç naar Shkodër (Scutari); in het oosten, van een punt voorbij Elbasan naar het meer van Ohrid, in het zuiden, van Fier naar de haven van Vlore (Valona). Shkodër ligt op de zuidelijke oever van het gelijknamige meer; de noordelijke oever, op (...)

Wie in Zwitserland komt, zal daarbij onwillekeurig worden geconfronteerd met een of meer van de talloze bergbanen. Vooral bij de specifiek toeristische lijnen wordt gebruik gemaakt van tandradaandrijving om hiermee steile hellingen te kunnen beklimmen of af te dalen. Zonder deze tandrad- of tandstaaflijnen zou het toerisme in Zwitserland, een zeer belangrijke bron van inkomsten en werkgelegenheid, niet tot zulke grote ontwikkelingen zijn gekomen.
De meeste berglijnen zijn tot stand (...)

“Ik wil dat iedereen toegang heeft tot de berg, dat iedereen zou kunnen genieten van de pracht van ons land !” Met dat doel voor ogen vroeg Niklaus Riggenback, in 1863, een octrooi aan voor een tandradspoorweg die de steile hellingen van de Rigiberg zou kunnen bestijgen. Wat is de Rigi ?
Met zijn 1800 m hoogte, is het een erg bescheiden berg in een land waar meer dan dertig toppen hoger dan 4 000 m reiken. Eigenlijk is de Rigiberg steeds gemakkelijk toegankelijk geweest. Nabij Luzern (...)

Opdat de treinen verder Kunnen, ondanks de sneeuw...
De Furka-Oberalpspoorweg verbindt Brieg met Andermatt en Geschenen, en, over de Oberalpbergpas, met Disentis. Deze 97 km lange lijn is een baanvak van het 500 km lange net van spoorwegen met spoorbanen van een meter die de Zwitserse Alpen doorkruisen van Zermatt naar Andermatt, St-Moritz, Tirano en Schuls. Inderdaad, ze zorgt voor de aansluiting met de Visp-Zermatt-Bahn (V.Z.B.) te Brieg en met de Rhetische Spoorwegen (RhB) te (...)

De Rhatische Bahn, die het Zwitserse kanton Graubünden nu 100 jaar voor bevolking en toeristen ontsluit, verdient niet alleen de aandacht van de spoorwegliefhebber voor zijn gedurfde lijnvoering, kleurrijke treinsamenstellingen, maar ook voor de gevarieerde bergwereld. In 1803 kwam Rhaetië van de Gotteshausbund (1367), de Grauer Bund (1395) en de Zehngerichtenbund (1436) als het kanton “Graubünden” bij de Zwitserse Eidgenossenschaft en werd daarmee het grootste kanton van Zwitserland. (...)

Of je nu naar Da vos, Sankt Moritz dan wel naar Pontresina wil, en wie zou dat niet eens willen..., in Landquart of in Chur moet je van de Swiss Express die je, in één nacht, zover bracht. Daar stapje dan over op een uitzonderlijke trein die deze toeristische paradijzen bedient. Tenzij je een bescheidener plaatsje verkiest, want in Engadin, dit hoogdal met zijn honderdvijftig valleien en zijn talloze gletsjers kun je vele kanten uit.
Hoe dan ook, vanaf Landquart of Chur reis je verder (...)