Groot-Brittannië: De B.R. en de wereldbeker

De spannende ontmoetingen van de wereldbeker behoren tot de geschiedenis, maar in de hogere voetbalregionen wordt nog herhaaldelijk gesproken over de rol van de B.R., precies omdat hun aandeel in het welslagen van die competitie zo groot is geweest.

Reeds twee jaar vóór de aanvang van de Cup, had de Directie van de Exploitatie van dichtbij alle voorbereidselen gevolgd en werden er, zowel te Londen als in de zes andere groepen van het net, contacten met de organisators gelegd.

Ofschoon het mogelijk was vrij vroeg op verschillende fronten tegelijk van wal te steken, o.m. door het opstellen van een viertalige brochure met raadgevingen en inlichtingen voor de reizigers, het drukken van aanplakbiljetten in het Frans, het Spaans en het Duits en door het plaatsen van inlichtingskiosken in de stations, bleef er toch een groot vraagteken: het aantal reizigers?

Steunend op hun ramingen, troffen de B.R. maatregelen voor het inleggen van speciale treinen en voor het versterken der gewone treinen. Dank zij hun zin voor schatting en hun grote ervaring op ’t stuk van „voetbal-massa’s”, konden alle „fans”, waar ook in het hele land, de matchen bijwonen die zij verkozen.

In een inlichtingsbureau werden, de wijzerplaat rond, alle inlichtingen uit de diverse groepen gecentraliseerd, zodat de B.B.C. en het toeristisch centrum van de „World-cup” op elk ogenblik over de laatste gegevens konden beschikken.

Bovendien deden, overal in het land, een aantal verdienstelijke spoormannen hun best om de „public relations” te verzorgen. Zo was er, te Middlesbrough, een elektricien die de Russische bezoekers te woord stond en ze begeleidde bij hun bezoeken en uitstapjes. Voor een jonge spoorman, die zich sedert twee jaar aan de studie van het Italiaans wijdde, werd de wereldbeker een gelegenheid om zijn kennis in praktijk om te zetten; tot grote verbazing van zijn collega’s trok hij zich terdege uit de slag en bewees hij grote diensten aan de Italiaanse reizigers. Een Nederlander die logies verlangde, geleide bezoeken aan musea en bezienswaardigheden, nieuwe sloten voor zijn reiskoffer en een onderhoud met Miss Rose Heilbron QC, werd niet teleurgesteld en bracht, bij wijze van bedanking, twee porties verse zalm mee. Een groep Zuidamerikanen die onaangemeld waren toegekomen, vroegen de beste hotels, meisjes om hen op hun tochten door de stad te begeleiden en toegangskaartjes voor de show; zij kregen hun zin...

Te Birmingham deden de spoormannen het in het Frans, het Spaans en het Duits zo uitstekend vóór de micro dat het comité van de beker hen verzocht de aankondigingen op het terrein van Aston Villa te verzorgen. In Euston station kondigde een klerk de treinen aan in het Russisch, het Duits, het Italiaans en het Spaans.

Bovendien deed de taal der tekens overal echte wonderen. „Zulks neemt niet weg, zei een onderstationschef van Sunderland, dat het niet gemakkelijk is om zonder woorden te verstaan te geven dat er, een half uur vóór het vertrek van de trein, geen ligplaatsen meer zijn, omdat alles besproken is...”

Dank zij de medewerking van al die jongens en dank zij natuurlijk ook het programma dat door de directies was uitgewerkt, hebben de B.R. een ruim aandeel gehad in het succesrijk verloop van de wereldbeker 1966.