Homepagina > Het Spoor > Buitenland > De staatsspoorwegen van Nieuw-Zuid-Wales

De staatsspoorwegen van Nieuw-Zuid-Wales

maandag 13 juni 2022, door rixke

Alle versies van dit artikel: [français] [Nederlands]

Een diesel-elektrische locomotief die een trein met luchtregeling sleept op de lijn van de zuidkust, nabij Stainwell Park.

De staatsspoorwegen van Nieuw-Zuid-Wales bestaan meer dan 105 jaar; in september 1855 werd, inderdaad, het eerste baanvak over een lengte van 14 mijlen, tussen Sydney en Parramatta, voor het verkeer opengesteld. Een particuliere firma had de bouw van de lijn aangevat, maar ondervond financiële moeilijkheden zodat de Staat verplicht was in te grijpen om de werken voort te zetten. Wij mogen dus zeggen dat het hier gaat om één der oudste staatsspoorwegen ter wereld.

Een trein met luchtregeling samengesteld uit twee viervoudige motortreinen.

Het spoor heeft zich geleidelijk ontwikkeld en vormt thans een net van 6.103 mijlen dat een groot deel bedient van de 309.000 vierkante mijl die de oppervlakte van de Staat uitmaken. De meeste van de grote lijnen naar het noorden, naar het westen en naar het zuiden van Sydney werden aangelegd omstreeks 1890. Sedertdien werd de spoorweguitbreiding overgebracht naar minder bewoonde streken en naar de buitenwijken van Sydney.

Sydney, dat meer dan 2.000.000 inwoners telt, kende de voordelen van de elektrificatie van 1926 af. De stad heeft haar ondergrondse spoorweg in de vorm van een lus met een lengte van 3 1/2 mijl. Hij heeft zes stations, waarvan vier ondergrondse. Tijdens de spitsuren doorlopen de treinen de lus om de twee minuten in elke richting.

Sedert juni 1957, werd de lijn naar het westen van het land geëlektrificeerd tussen Sydney en Lithgow, hetzij over een afstand van 97 mijlen; de lijn naar het noorden werd geëlektrificeerd tussen Sydney en Gosford, hetzij over 50 mijlen. In totaal, zijn er thans 246 mijlen geëlektrificeerd.

Elektrische trein naar de buitenwijken die in de onmiddellijke omgeving van Sydney rijdt. Op de achtergrond, de brug van de haven van Sydney.

De grote geëlektrificeerde lijnen worden bediend door 41 elektrische locomotieven. Op de geëlektrificeerde lijnen vertrekkend uit Sydney en met bestemming Lithgow, enerzijds, en Gosford, anderzijds, wordt de trafiek verzekerd door 80 motorrijtuigen, die per vier of acht gekoppeld zijn. De stedelijke diensten, die over 1.100 motorrijtuigen beschikken, vervoeren ongeveer 240 miljoen reizigers per jaar.

Diesel-elektrische locomotieven voor lange afstand worden sedert meer dan tien jaar gebruikt. Thans telt men er meer dan honderd en de lopende bestellingen zullen dit aantal weldra tot 150 opvoeren.

Een elektrische trein van stad tot stad. Dit treintype verzekert de omnibusdiensten op de grote geëlektrificeerde lijnen, tussen Sydney en Lithgow op de lijn naar het westen, en tussen Sydney en Gosford op de lijn naar het noorden.

Er blijven nog 900 stoomlocomotieven in dienst, die men tracht te vervangen door elektrische of diesel-elektrische locomotieven.

Een twintigtal treinen met klimaatregeling verzekeren de reizen op lange afstand. Er zijn 3.000 rijtuigen.

De 26.000 wagens van het materieelpark vervoeren jaarlijks 20.000.000 ton goederen.

Het werk wordt uitgevoerd door een effectief van 52.000 bedienden.


Bron: Het Spoor, november 1961