Groot-Brittannië: Elektrificatie

Een der moeilijkheden van de elektrificatie is de atmosferische verontreiniging, die de isolatoren bedekt met een dun laagje vuil, waardoor ze langs hun oppervlak stroom verliezen, en die de metalen onderdelen aantast. De oppervlakkige ontladingen van stroom worden aanzienlijk verminderd door het aanbrengen van silicon houdend vet op de isolatoren die zich op bevuilende plaatsen bevinden, en door het gebruik – alleen onder spanning – van nieuwe typen van isolatoren, vervaardigd van een mengsel van glasvezels en hars, en overtrokken met polytetrafluorethyleen (PTFE) dat het water en het stof terugstoot. Die isolatoren, welke lichter zijn dan die van porselein, maken het mogelijk eenvoudigere plaatsingen te doen en vangen beter de stroom op.

In 1956 beslisten de Britse Spoorwegen dat in de toekomst voor elke elektrificatie van spoorwegen, hooggespannen wisselstroom met industriële frequentie (25.000 volt en 50 perioden per seconde) zou gebruikt worden.

Buiten de aan de gang zijnde elektrificatie van de lijn Londen-Manchester-Liverpool, werden, als eerste etappe, de voorstadlijnen rond Londen en Glasgow (Schotland) geëlektrificeerd.

Het in dienst zijnde materieel omvat een honderdtal locomotieven, met wisselstroom van vijf verschillende typen, en 500 treinen met meervoudige eenheden van 25 kilovolt. De meest recente van die treinen is in staat 160 km/u te halen en wordt voor de exploitatie der hoofdlijnen gebruikt.

Om het hoofd te bieden aan de uitbreiding van de elektrische tractie, hebben de B.R. 100 nieuwe locomotieven besteld die in 1965 zullen geleverd worden. De voornaamste kenmerken zijn de rheostatische, elektrische remming en de aanwending van gelijkrichters met halfgeleiders. Maar de onderzoekingen betreffende de opvatting der locomotieven worden voortgezet: een prototype locomotief, uitgerust met een nieuwe elektromagnetische inrichting voor de progressieve regeling van de spanning, heeft zo pas proefnemingen beëindigd tijdens welke men zowel op vochtige als op droge rails een uitzonderlijk hoge trekkracht heeft opgetekend. Het toenemend gebruik van inrichtingen met halfgeleiders zoals de thyristor (siliciumgelijkrichter) zal ongetwijfeld in de toekomst bij de besturing meer gevorderde technieken invoeren.